Eens

Ook bekend als 'Merck toch uw zerk'
Eens zullen kale rotsen begroeid zijn
Eens zullen dorre woestijnen bevloeid zijn
Dan zullen de mensen spelen
De machine doet het werk
Niemand hoeft nog te bevelen
Maar het eindpunt blijft altijd een zerk

Eens zullen woeste rivieren getemd zijn
Eens zullen grote meren gedempt zijn
Dan zullen de mensen zingen
Over liefde en geluk
Maar hoe ze ook dansen dansen en springen
De dood blijft altijd een juk

Eens zullen alle magen gevuld zijn
Zal de dood nog slechts een kwestie van geduld zijn
Toch zullen de mensen blijven dromen
In en buiten de kerk
Hoe ze aan dat juk kunnen ontkomen
Of wat komt er na die zerk

Freek de Jonge over dit nummer:
Onder de naam De Paradijsvogels (flower power!) namen Johan Gertenbach, Bram Vermeulen, die de muziek schreef, en ik een single op met op de A-kant 'Het Paradijs' (met naar mijn idee dezelfde hitpotentie als 'Het land van Maas en Waal' van Boudewijn de Groot, wat nog in het arrangement is terug te horen) en op de B-kant 'Merck toch uw zerck'. In het arrangement ontbrak iedere bluesfeeling en de aanvankelijke euforie van een plaatje te mogen maken sloeg al snel om in teleurstelling en verbittering over het uitblijven van succes, door platenartiesten die geen hit scoren altijd bondig samengevat in de zin: "Ze hebben er ook niks aan gedaan."
Het contact met platenmaatschappij Bovenma was ontstaan doordat het Amsterdamsch Studenten Corps lustreerde. Dit feit diende te worden opgeluisterd met een speciaal lied dat aansloot bij het thema van het lustrum, Adammania. Bram en ik schreven twee liedjes (onder andere 'Adammania, gek op Amsterdam') die door Johnny Jordaan, de man die Bovema groot had gemaakt, op de plaat werden gezet.
John Möhring, de man achter Robert Longs latere succes, was onze contactpersoon. Tot op de dag van vandaag is mij niet duidelijk wat hij toen in ons zag. Ongetwijfeld zal hij nu zeggen dat hij toen al in ons vermoedde wat er later uitgekomen is, maar ik betwijfel dat. Men liet ons volkomen zwemmen en wij begrepen nog niets van de showbusiness.
Johan Gertenbach haakte af toen het singeltje flopte en Bram en ik stortten ons op advies van Möhrning op het schrijven van liedjes, waarvan vele, geheel eigentijds, in het Engels.

Uit het nawoord van 'Iets rijmt op niets'